یک کوهنورد از دو بخش تشکیل شده است: کوه + نورد!!!
اول بخش دوم: نورد ! نه نبرد…یک کوهنورد با کوه نبرد نمی کند و با کوهستان نمی جنگد،
بلکه با دانش کوهنوردی،آگاهی و آمادگی به عنوان جزئی از اکوسیستم طبیعت در کوه زندگی میکند
بنابراین یک کوهنورد باید:
از دانش کوهنوردی و زندگی در کوهستان بهره مند باشد.
از کوهستان و شرایط پیش رو کاملا آگاه بوده و بداند کجا می رود و با چه چیزهایی ممکن است روبرو شود.
از آمادگی جسمی ،ذهنی-روحی و تجهیزاتی کافی برای زندگی در کوه برخوردار باشد.
اما بخش اول: کوه…
کوهنورد باید با کوهستان همراز و هم منش باشد.کوهنورد باید شبیه کوه باشد…
قلب کوهنورد باید از محبت به کوه لبریز باشد.خصوصیات و صفات روحی و اخلاقی او باید منطبق با کوهستان باشد.
آرام اما درون پر از خروش،سختگیر اما بخشنده،متواضع اما سرفراز و برافراشته،استوار ولی لطیف…
آنچه یک کوهنورد را مانا و جاوید می کند همینست.